گل کو ...

گل کو می آید می دانم/با همه خیرگی باد که می اندازد پنجه در دامانش رو ی باریکه ی راه ویران...

گل کو ...

گل کو می آید می دانم/با همه خیرگی باد که می اندازد پنجه در دامانش رو ی باریکه ی راه ویران...

شعر واره ها

یک. 

 

جادوی ماه  

              جاودانه می تابد. 

 

گرگها و دل من 

                زیر باران 

                  همیشه زوزه می کشند و 

                                      همیشه بی ثمر... 

 

دو.  

 

در کناره ی شب سکوت جاری بود. 

 

صدای باز و بسته شدن در ، 

                         هوای آغشته به بوی مریم را لحظه ا ی آشفت. 

 

دیوار های به جای خالی تو دست کشیدند  

                                                 و بهت من شکست. 

 

دیگر نمی دیدم...