بیا در را ببند
چیزی نگو
نیازی به همهمه ی باد و بورانم نیست.
نه واژه های عاشقانه و نه کو چه های خیال
تنها این بیداری غریب
این تک تک باران روی سقف خاموشی ذهن
به گریه می اندازدم